Dísarstaðir

Þessi setning var toppurinn á Shakespeare tímanum hjá okkur í gær. Við erum komin með nýjan kennara og við veltumst um af hlátri yfir henni allan tíman!

Hún heitir Glynis (og ef það er einhver sem er jafn mikið Friends nörd og ég sem að lesa þetta skilur hann afhverju mér fannst þetta skemmtilegt nafn! :D )

Ég held að föstudagar séu orðnir uppáhalds dagarnir mínir bara alveg út í gegn. Það var yfirleitt soldið erfitt að enda föstudagana á Speech því sá tími er svo mikill "geisp-tími" en núna er:

Performance lab: Kristy Cates tekur okkur í gegn og kennir okkur að koma fram og hreinlega rífa úr okkur hjartað og rétta áhorfendum það á bakka! Því að það ser bara það sem að maður þarf að gera til að vera góður performer! :)

Improvisation: Úff við kviðum svo mikið fyrir þessum tíma áður en hann byrjaði í fyrstu vikunni. Maður heyrir orðið spuni og heldur að maður geti ekki gert NEITT af viti! En þetta er skemmtilegasti tíminn sem ég er í. Við hlægjum svo mikið í þessum tíma að stundum getum við ekki andað.....

Og núna erum við komin í Shakespeare með Glynis!

Ég held að þetta verði mjög skemmtilegir tímar. Maður hugsar um Shakespeare og sér fyrir sér þykkar, rykfallnar bækur og sér fyrir sér marga klukkutíma fara í lestur og upplestur á leikritum, einleikjum og Sonnetum.....

En hún notar öðruvísi aðferðir við að leika og notar sem sagt mest ímyndunaraflið...

En málið er að þú getur ekki bara NEYTT ímyndurnaraflið í að gera eitthvað sem það vill ekki gera....ég skal taka dæmi:

Ef þú lokar augunum og þér er sagt að ímynda þér að þú sért að sökkva niður í helvíti...hvernig er þá um að litast þar...? Hvernig er djöfullinn á litinn...?

Og ef þú lokar augunum og þér er sagt að gera nákvæmlega það sama og þú sígur hægt og rólega niður en allt í einu er þér sagt að ímynda þér út í bláinn að hin hái HERRA sér GRÆNN!!!

Maður getur það kannski upp að vissu marki....en djöfullinn er alltaf rauður og maður ímyndar sér hann alltaf sem rauðu steríó-týpuna! Og það er bara allt í lagi!....s.s. ekki neyða ímyndurnaraflið hjá þér til að gera eitthvað sem það vill ekki "Imagination is not your bitch!" :D

Þetta erum við að læra að gera í Shakespeare og reyndar miklu meira en Glynis vinnur úr frá ímyndunaraflinu og hvernig maður setur það í líkaman hjá sér...ég er spennt að sjá hvernig þessi tími verður! :)

Annars fékk ég alveg glimmrandi einkunnir á prófunum A- og A+ og það þýðir s.s. 9.2 í History of musical theatre og 9.9 í song interpretation :D....ég er ekki ennþá búin að fá út úr lokaprófinu í Speech, vonandi verður það bara jafn skemmtileg einkunn! :)

Það er komið haust hérna í New York og í dag er ég að hugsa um að fara í Central Park til að sjá haust litina!! Hefur verið sagt að það sé alveg einstakt að labba í gegnum garðinn á þessum árstíma :)

Svo er ég að hugsa um að flytja út af vistinni........en ég ætla ekki að segja frá því núna....

Þetta er svona to be continued eins og í spennandi sjónvarpsþætti svo að þið gerið ykkur ferð aftur inná bloggið til að sjá framhaldið ....*illgjarn hlátur* Djók ;D

Meira síðar... :)

kv. Dísa

Ef þú hefur ekki komið til New York og komið á Times Square þá er kannski erfitt að lýsa því fyrir þér hvað orðið "Broadway" hefur mikla þýðingu í þessari borg. Times Square er eitt stórt ljósa-show af auglýsingum og helmingurinn af þeim eru risa stór skyllti fyrir Broadway söngleiki og leikrit.

Það er ekkert grín að reyna að komast í áheyrna-prufur á Broadway. Þar sem að skólinn okkar er í rauninni áheyrnarprufu-stúdíó (og reyndar stærsta áheyrnaprufu stúdíó-ið fyrir Broadway í New York) þá fáum við þetta beint í æð. Í þessari viku voru tvær mismunandi "opnar" áheyrnaprufur í Pearl Studios og annað eins brjálæði hef ég nú bara ekki séð....

Jú það eru áheyrnarprufur þarna á hverjum degi en ef að áheyrnarprufur eru opnar eru á milli 700 og 800 manns að reyna fyrir sér. Báðir söngleikirnir eru frægir, Beauty and the beast annars vegar og Pal Joey hins vegar og þar sem að þetta er bæði svo þekkt þá kemur fólk í hrönum þarna inn til að reyna fyrir sér....

EN! Það var enginn að reyna að ljúga því að okkur að þetta væri auðveldur starfsvettvangur ó nei! Ef þú ætlar þér á toppinn þá verður þú að gjöra svo vel og berjast. Og á Broadway þá ertu alltaf að berjast um góðu hlutverkin því að það er svo mikið af flott og hæfileikaríku fólki sem gætu fengið hlutverkin! Þú verður alltaf að koma og sýna allt sem þú hefur fram að fær í hvert EINASTA skipti!!

Þetta er samt draumastarfið....að fá að gera eitthvað sem er SVONA skemmtilegt og fá borgað fyrir það er auðvitað algjör draumur!

Í kvöld fór ég að sjá rokk-söngleikinn Chick6, sem var algjör snilld. Þessi söngleikur er í rauninni að klára þróunnarferlið sitt og þegar söngleikir eru á því stigi gætu þeir kannski og kannski ekki komist á Broadway.....þessi söngleikur er á leiðinni á Broadway á næsta ári. Þróunin getur verið gífurleg á milli þess sem þú ert í litlu leikhúsi í Queens og þangað til að þetta kemst á frægu Broadway fjalirnar og ég hreinlega get ekki beðið eftir að sjá sama söngleikinn á næsta ári og sjá hverju þeir eru búnir að breyta og bæta við!!

Söngfólkið og þá aðallega söngKONURNAR, þar sem að það var bara einn karlmaður í hlutverki, í þessum söngleik voru svo hæfileikaríkar að það hreinlega þyrmdi bara yfirmann.

Og í gærkvöldi fór ég á leiksýninguna Sons of the prophet á Broadway með Joanna Gleason í einu af aðalhlutverkunum. Sú sýning var svo allt öðruvísi heldur en það sem að ég sá í kvöld en alveg ótrúlega vel skrifað og leikið í alla staði.

Að sjá tvö svona ólík verk á tveimur dögum sýnir bara hvað það er hægt að gera mikið við þessa reynslu sem maður er að afla sér hér í þessum skóla....

Ég er orðin algjör Broadway fíkill og get ekki beðið eftir að sjá eitthvað fleira...!

Ekki meira að sinni

Dísa :)

Ég hef ekki bloggað í tvö ár....nánast upp á dag. Fannst svona komin tími til

Þegar ég var að lesa yfir gömlu bloggin þá fékk ég nú stundum smá kjánahroll, jafnvel þó að það séu ekki nema tvö eða þrjú ár síðan ég skrifaði þetta. Samt gaman að skoða

Síðan ég bloggaði síðast hefur facebook komist í tísku. Ég veit að það var til staðar í byrjun árs 2009 en það var ekki orðið svona svakalega stórt ef ég man rétt.

Í dag eru allir með facebook (og ég á örugglega eftir að "pósta" þessari færslu þar svo að það séu örugglega sem flestir sem fái að sjá þetta hjá mér )

Þú ert ekki maður með mönnum ef þú átt ekki facebook í dag...já bara hreint út sagt undarlegur ef þú ert fæddur einhversstaðar á bilinu 1965 (og jafnvel eldra) til 1999 (og jafnvel yngra) ef þú hefur útaf einhverjum ástæðum ákveðið að taka ekki þátt í þessu rugli sem fer þarna fram....

Ef út í það er farið er hægt að gera hluti á facebook sem telst ekki til almennrar kurteisi í dag og komast upp með það....Til dæmis getur þú potað í fólk daginn út og daginn inn og það finnst öllum það bara allt í lagi. Sérðu ekki fyrir þér ef þú færir nú og værir alltaf potandi í alla þá sem þú þekkir meira eða minna, þvílíkur endemis dónaskapur...

En svona án alls gríns þá getur maður, eins og við stelpurnar köllum það, spæjað fólk alveg vandræðalega mikið á þessum vef og þar afleiðandi sogið í sig ógrynni af upplýsingum um viðkomandi sem maður ætti alla jafna ekki að vita.

Þetta getur náttúrulega orðið enn vandræðalegra ef maður stendur í fyrstu kynnum með einhverjum. Auðvitað er rokið beint á facebook og spæjað úr sér líftóruna og svo hefur maður ekki hugmynd um hvort að manneskjan sagði manni það sem að maður veit um hana eða hvort maður náði sér í upplýsingarnar myglaður og sveittur eftir æfingu í World Class, með hárið allt út í loftið á "gloomy" þriðjudegi eða þ.e.a.s ekki í því ástandi sem maður myndi nokkurn tíma leyfa einhverjum, sem maður var að kynnast, sjá sig.

En ég er eins og allir aðrir og get ekki fyrir mitt litla líf hugsað mér að sleppa því að vera með facebook.....gvööööð hvað ég get skemmt mér vel við það að skoða aðra. Nágranna-njósnir frá því í gamla daga hafa verið teknar á hærra plan....

Þegar kemur að þessu eins og mörgu öðru hjá mér þá finnst mér alltaf gaman að reyna að sjá sérstakar týpur útúr fólki...."status-týpur". Og ég er ekkert endilega að setja þetta út sem slæman hlut, þó svo að það geti alveg verið slæmur hlutur líka. Það eru sumir af mínum facebook vinum sem ég get alltaf verið vissum að komi með einhverja snilldar-statusa. Kannski alltaf um eitthvað svipað og jafnvel alltaf það sama...en ávallt, ávallt eitthvað sem maður hefur gaman að

Ég hugsa að það viti allir hvað ég á við þegar ég tala um þetta og fólk hefur ÁN efa rætt þetta við einhvern en ég ætla bara að skrifa þetta upp eins og það kemur mér fyrir sjónir og vonandi særi ég ekkert voðalega marga í  ferlinu

Here we go:

Fyrsta týpan...hef soldið gaman að þessari týpu....það er meira að segja soldið af þessari týpu í mínum statusum:

Svo er það týpan sem ég nánast örmagnast við að lesa hjá status-a:

Hefur þú einhvern tíma gubbaði yfir tölvuna þína? Tölvan mín er stundum í mikilli hættu þegar þessar týpur byrja að tjá sig :

Ég held að ég falli sterklega undir næstu týpu....ætti maður kannski að reyna að laga það...:

Hefuru einhvern tíma verið massi í besta formi lífs þíns? Ekki? Þá máttu eiginlega ekki setja út á þessa týpu.....

Hættu að hanga á facebook í vinnunni.....máttu það...? Er það? Vá hvað þú ert í skemmtilegri vinnu..!

og síðast en ekki síst skulum við taka týpuna sem enginn þolir og flestir halda í þá von að verða aldrei:

Og þetta eru nú bara status-týpurnar.....svo er líka hægt að skipta fólki í fleiri týpur á facebook.....leikjatýpur, "joina-alltof-mörgum-grúppum" týpur (ég er ein af þeim ), skiptir alltof oft um profile-mynd týpur o.s.fr.

En annars held ég all-flestir séu kannski bara nokkuð eðlilegir á facebook og setji bara eitthvað í status sér og öðrum til gamans .......og þessi bloggfærsla er einmitt gerð í þeim tilgangi....."til gamans"

Hvað segi þið um þetta lömbin mín?

Er bara nokkuð hress með að blogga.....sjáum til hvort ég helst eitthvað við það

kv. Dísa litla ljósálfur

Mikið hvað þetta rifrildi á milli karla og kvenna getur endst.....Karlmenn eru öskrandi hægri vinstri "konur kunna ekki að keyra - þær geta ekki bakkað og keyra allar eins og það sé ennþá 1904" og þá væla konur á móti "karlar eru svo óábyrgir í umferðinni og það eru miklu fleiri karlar en konur sem lenda í slysum og árekstrum í umferðinni..."

Ég segi nú bara fyrir sjálfa mig að ég held að sumar konur séu góðar að keyra og aðrar ekki og alveg eins með karlmenn. Ég get alveg ímyndað mér slæma og góða bílstjóra sem ég þekki af báðum kynjum....er þetta ekki orðið soldið þreytt??

Þetta rifrildi kemur alltaf upp reglulega í partýum eða annarsstaðar þar sem að ég er og er fólk af báðum kynjum....og svo er ætlast til þess af mér sem konu að halda alltaf með "stelpu-liðinu"....jahh ég er bara hætt að halda með einum né neinum í þessari umræðu takk....enda sit ég yfirleitt og loka bara munninum þegar þetta kemur upp og éééég hef nú ekki verið þekkt fyrir það að halda kjafti svona yfirleitt hehe

Mér finnst líka soldið merkilegt að í sömu umræðu getur fólk stundum ekki viðurkennt hvað það kann og kann ekki í þessu samhengi....jahh allavega ekki allir - ég get alveg viðurkennt að ég kann ekki að bakka í stæði....er alveg hræðileg í því og hvort það tengist því að ég sé kona veit ég ekkert um og stendur eiginlega bara alveg á sama um það...ég kann það ekki og þyrfti kannski bara að æfa mig á því - "er ekki einhver ægilega hæfileikaríkur KARLMAÐUR þarna úti sem getur kennt mér" HAHA  

En ef einhver þarna úti getur komið með GÓÐ rök fyrir því afhverju konur eða karlar eru betri að keyra þá er ég alveg til í endurskoða afstöðu mína....en það þarf þá að vera virkilega góð og vel útlistuð skýring held ég....try me...ég á auðvelt með að skipta um skoðun ef að ég fæ góð og skiljanleg rök fyrir því afhverju ég ætti að gera það 

Annars hef ég ekki mikið meira um málið að segja...hvað finnst ykkur??

Kv. Dísa litla